Met Markant, waarbij ik onlangs ben aangesloten, gaan we deze dinsdag een dagje "Kortrijk ontdekken"
Dit wordt een wandeling in het centrum van de stad. In een vernieuwend Kortrijk zijn de
historische gebouwen het blijvende hart van een stad die door de eeuwen heen
een metamorfose kende maar respectvol blijft omgaan met haar boeiend verleden.
Het belfort en het begijnhof, allebei Unescowerelderfgoed, de grafelijke
O.-L.-Vrouwkerk, het 17de eeuwse stadhuis met de 20ste
eeuwse uitbreiding, de gerenoveerde Grote Markt en haar omgeving, enz..
De Sint-Maartenskerk werd gebouwd tussen 1390 en 1466 na de verwoesting van de eerste gotische Sint-Martinuskerk. Deze was gebouwd op de plaats van een Romaanse kerk die terugging op een bedehuis uit 650, gebouwd door Sint-Elooi. De 83m hoge toren in Brabantse gotiek is een blikvanger. In de houten spits hangt een beiaard van 49 klokken, gerestaureerd in 1974.
Het Begijnhof werd in 1238 gesticht door H-Johanna van Constantinopel. Sinds 1998 behoort het Kortrijkse begijnhof tot het UNESCO werelderfgoed als onderdeel van de groepsinschrijving van Vlaamse begijnhoven. |
| Het huis van de Grootjuffrouw. |
Het beginhof was omringd door het grafelijk kasteel, de stadswallen en het Sint-Maartenkerkhof en ligt vlak in de buurt van de OLVrouwekerk en de Sint-Maartenskerk.
Het werd meerdere malen verwoest: in 1302 ten tijde van deGuldensporenslag, in 1382 na de slag bij Westrozebeke en nog eens door de Fransen in 1684.In 2012 zal een nieuw museum worden ingericht in de tegen dan gerestaureerde Sint-Annazaal. Er zal ook een authentiek kijkhuisje worden ingericht in woning nr. 41 naast de grote ingang van het hof.
De 41 barokke huisjes stammen uit de 17e eeuw. Het huis met de dubbele trapgevel (1649) was dat van de grootjuffrouw. In dit huis was tot de zomer van 2008 het Begijnhofmuseum ondergebracht.
 |
| Johanna van Constantinopel |
Het laatste begijntje Marcella Pattyn (meteen ook het laatste traditionele begijntje in België en zelfs wereldwijd) verblijft dezer dagen in een verzorgingstehuis.
Langs de zijgevel van de grafelijke Onze-Lieve-Vrouwekerk zit men nog de restanten van de Franse dwangburcht. |
| "De Jeugd" van Stefaan Depuydt & Livia Canestraro |
 |
| De Kruisoprichting van Antoon Van Dijck. |
 |
| Enkele "gulden" sporen hangen er nog. |
De Gravenkapel is een aanbouw aan de kerk. De kapel, vermoedelijk rond 1370 gebouwd ter ere van de heilige Catharina, was bedoeld als mausoleum voor graaf Lodewijk van Male. De bouwstijl van de kapel is Brabantse gotiek en de vorm is duidelijk beïnvloed door de Sainte-Chappelle in Parijs. De nissen in de muren van de kapel bevatten portretten van de Graven van Vlaanderen. Hoewel deze portretten in de 19de eeuw werden gereconstrueerd, zijn ze deels nog middeleeuws. De kerk, met de kapel van de Graven van Vlaanderen, is sinds 1937 beschermd als monument.
Voor de volledige geschiedenis van de kerk klik op volgende link De Onze-Lieve-Vrouwekerk van Kortrijk
Het Stadhuis is opgetrokken in de overgangsstijl Laatgotiek-Renaissance. De voorgevel is versierd met de beelden van de Graven van Vlaanderen. 
 |
De raadzaal op de eerste verdieping bewaart een zandstenen schoorsteenmantel (ca. 1525) met allegorische figuren en centraal, op een vooruitspringend voetstuk, een beeld van Keizer Karel. Beide zalen hebben glasramen en gepolychromeerde houten balksleutels
Na onze lucht gaan we met onze gids een kijkje nemen
"Achter de schermen van K "
K in Kortrijk is veel meer dan louter een groot shoppingproject in het hartje van de stad. Het is ook een architecturaal hoogstandje, perfect in het stadsweefsel geïntegreerd. Het architectenbureau Robbrecht en Daem is geslaagd in de moeilijke opdracht de commerciële noden te laten samenvallen met de architecturale eisen van het stedelijk landschap.
K in Kortrijk herbergt echter nog heel wat andere onverwachte aspecten. De nieuwste technologische snufjes, multimedia… We bezoeken de dienstgangen, toeleveringszones, technische ruimtes, kortom, overal waar de gewone bezoeker nooit toegang krijgt.
Vanop het dakterras van het restaurant hebben we een mooi zicht , maar ook minder mooi op de verwaarloosde achtergevels van enkele winkels.
Hier eindigt de gidsbeurt.
Met Sigrune ga ik nog terug naar de
Sint-Maartenskerk
De prachtige Sacramentstoren
Het retabel "O.L. Vrouw-van-de Zeven Weeën" met o.m. een geklede gepolychromeerde Madonna uit 1627, vier oudtestamentische figuren, en de medaillons met de zeven smarten.
Onderweg terug naar het station bewonderen we nog eens het de mooie fontein "De Golf" van Olivier Strebelle.
