Eind 1944 richtte het Britse
leger in het munitiedepot een krijgs- gevangenkamp in, het grootste in België.
Het bleef in gebruik tot september 1946. Het had de omvang van een middelgrote
stad: het kon ruim 62.000 man tegelijk huisvesten. Ze zaten opeengepakt in 4
kampen: POW 2226, 2227, 2229 (in barakken) en POW 2375 (in tenten).
Over de
hele periode genomen verbleven er ver boven de 100.000 krijgsgevangenen, vooral
Duitsers (gewone soldaten, SS-ers, kopstukken van het nazileger), maar ook
Balten, Roemenen, Armeni- ers, Mongolen, enz.
Een grote groep vormden de
11.800 Letse ex-legionairs. Zij hadden - al dan niet vrijwillig of onder dwang
- met de Duitsers meegevochten tegen Rusland. Toen ze uiteindelijk na hun
krijgsgevangenschap vrijkwamen, kon- den zij niet meer terug naar hun vader-
land dat achter het Ijzeren Gordijn lag. Zij emigreerden daarom over heel de
wereld.
Deze diaspora bracht mee dat de naam Cedelghema tot op heden in Letland
en zelfs wereldwijd bekend in de oren klinkt...
POW Camp Zedelgem was niet te
vergelijken met de beruchte con- centratiekampen in Duitsland, maar bood daarom
nog geen luilekker leventje. Het kampregime was streng militair. De materiële
voorzie- ningen waren ontoereikend.
Behalve het dagelijkse
kamponderhoud en de verplichte karweien, ook buiten het kamp, hadden de
krijgsgevangenen weinig om handen. Verveling en heimwee sloegen toe: de
fameuze ‘prikkeldraadziekte’.
Op allerlei manieren zochten zij afleiding, o.a. in sportieve en cul- turele activiteiten. Ze versierden de wanden van hun barakken met tekeningen en muurschilderingen. Tot de favoriete onderwerpen behoorden landschapjes uit de heimat en vrouwelijk schoon. Met gerecycleerde materialen bouwden ze siertuintjes, miniatuursteden en andere ‘kunstwerkjes’ zonder veel artistieke pretentie. Daarnaast kwamen ook echte, waardevolle kunstwerken tot stand, o.a. het mo-numentale standbeeld ‘Wann kommst du, Marianne?’, een krachtig symbool van hun gevangenschap en heimwee naar huis, de familie, de geliefde de vrijheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten